جرم آدم ربایی

جرم آدم ربایی با توجه به تأثیری که در برهم زدن نظم جامعه می‌گذارد و حساسیتی که در شهروندان ایجاد می‌کند، یکی از سنگین‌ترین جرایم تعزیری در نظام حقوقی ایران است.

آدم ربایی یکی از جدی ترین جرایم محسوب می شود و هیچ محدودیتی وجود ندارد. هر زمان بعد از وقوع جنایت می توان دستگیر شد. ارتکاب این جرم منتهی به حبس‌های طولانی‌مدت می‌شود و مرتکب را از استفاده از بسیاری از امتیازهای قانونی در جریان محاکمه و پس از صدور حکم محروم می‌کند. شرایط این جرم و مجازات آدم ربایان آن در کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده) مصوب 1375 و قانون مجازات اسلامی 1392 بیان شده است.

جنایت آدم ربایی زمانی اتفاق می افتد که شخصی برخلاف میل خود به زور و اجبار از جایی به مکانی دیگر منتقل شود یا شخصی در اختیار یک مکان کنترل شده بدون اختیار قانونی قرار گیرد.

آدم ربا زمانی متهم می شود که جابجایی یا حبس شخص به منظور غیرقانونی، مانند باج گرفتن یا به منظور ارتکاب جنایت دیگری انجام شود. به عنوان مثال ربودن خانواده مامور بانک به منظور جلب کمک در سرقت بانک و …

در کشور جنایت آدم ربایی زمانی اتفاق می افتد که قربانی برای باج یا پاداش یا به عنوان سپر یا گروگان یا به منظور تسهیل ارتکاب هرگونه جنایت یا فرار پس از آن، دستگیر می شود یا ایجاد جراحت بدنی یا ایجاد رعب و وحشت در قربانی، یا ایجاد اختلال در عملکرد مقامات دولتی در هر کارکرد دولتی یا سیاسی محکوم می شود.

میتوانید کودک آزاری چه مجازاتی دارد را نیز مطالعه کنید.

عناصر آدم ربایی عبارتند از:

_ آدم ربایی، حبس و مهار غیرقانونی
_ جنبش
_ قصد غیرقانونی

در بیشتر کشور ها بسته به شدت جنایت اتهامات مختلفی برای آدم ربایی وجود دارد. تعیین انگیزه آدم ربایی اغلب اتهام را تعیین می کند. با توجه به حقوق جزا، انگیزه آدم ربایی عموماً شامل این دسته ها می شود:

پول: نگه داشتن شخص برای باج
جنسی: انتقال قربانی بدون رضایت او به منظور رابطه جنسی
سیاسی: برای تحمیل تغییرات سیاسی
جستجوی هیجان: هیجان کنترل دیگران

اگر انگیزه تجاوز باشد احتمالاً آدم رباینده به آدم ربایی درجه یک متهم می شود صرف نظر از این که تجاوز واقعاً رخ داده است یا خیر. اگر آدم رباینده به قربانی آسیب برساند یا او را در موقعیتی قرار دهد که تهدید آسیب جسمی وجود داشته باشد همین امر صادق است.

قوانین برای اثبات آدم ربایی باید قربانی را به طور غیرارادی از مکانی به مکان دیگر منتقل کنند. بسته به قانون ایالت، فاصله تا آدم ربایی را تعیین می کند. که به تعریف بهتر حرکت به عنوان گرفتن، بازآموزی، حمل و نقل یا محدود کردن کمک می کند.

به طور کلی، آدم ربایی یک جرم خشونت آمیز تلقی می شود و بسیاری از ایالت ها برای مهار قربانی نیاز به اعمال سطحی از نیرو دارند. لزوماً لازم نیست که نیرو فیزیکی باشد. ارعاب و فریب به عنوان عنصری از زور در برخی از کشورها تلقی می شود.

اتهامات آدم ربایی فدرال

قانون فدرال آدم ربایی که به قانون لیندبرگ نیز معروف است از دستورالعمل های مجازات فدرال برای تعیین مجازات در پرونده های آدم ربایی استفاده می کند. این یک سیستم نقطه ای است که بر اساس جنایات است. اگر از اسلحه استفاده شود یا قربانی آسیب جسمی ببیند امتیازات بیشتر و مجازات شدیدتری در پی خواهد داشت. برای والدینی که در ربودن فرزندان خردسال خود مجرم هستند مقررات متفاوتی برای تعیین مجازات بر اساس قوانین فدرال وجود دارد.

آیا دفاع در مقابل آدم ربایان جرم است؟

دفاع در مقابل آدم ربا جرم نیست. لازم است بدانید ماده ۶۲۹ قانون مجازات اسلامی، دفاع در مقابل آدم ربایی را یکی از موارد ممتاز دفاع مشروع دانسته که این دفاع، ممکن است تا حد قتل آدم ربا ادامه یابد، بدون این که مسؤولیتی متوجه دفاع کننده باشد، زیرا به این نکته در ماده ۶۲۹ قانون مجازات اشاره شده است:

«در موارد ذیل قتل عمدی به شرط آنکه دفاع متوقف به قتل باشد مجازات نخواھد داشت. دفاع در مقابل کسی که در صدد سرقت و ربودن انسان یا مال او برآید.»

اصولا دفاع به شکل ارتکاب قتل، در مقابل حمله های که برای ربودن انسان صورت می گیرد تناسب ندارد، اما قانون گذار این تناسب را لازم ندانسته و
به ھمین جھت است که این عمل جزو موارد ممتاز دفاع مشروع به حساب می آید.

اتهامات آدم ربایی جرم آدم ربایی حکم قانون برای آدم ربایی عناصر آدم ربایی